Παροιμίες - Φράσεις - Έθιμα -Λαϊκές δοξασίες για το νερό.

Αστέρια μου, οι φράσεις, οι παροιμίες, τα έθιμα και οι δοξασίες που συγκεντρώσατε δημιούργησαν μια σπουδαία εργασία με τίτλο "Τα σοφά λόγια της...γιαγιάς"

                 

                                                       Φράσεις

•  Πίνω νερό στο όνομά του.                           
  
  
  
  
• Μια τρύπα στο νερό.
• Κοπέλα σαν τα κρύα τα νερά.
• Το αίμα νερό δε γίνεται.
• Όσα είπαμε νερό και αλάτι.
• Λέω το νερό νεράκι.
• Πνίγεται σε μια κουταλιά νερό.
• Μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό.
• Έσπασαν τα νερά.
• Ρίχνω νερό στο κρασί μου.
• Ήπιε το νερό της λησμονιάς.
• Ήπιε το αμίλητο νερό.
• Έβαλε το νερό στ' αυλάκι.
• Η φωτιά και το νερό δεν έχουν μαλλιά.
• Μήνα που δεν έχει ρο, ρίξε στο κρασί νερό.
• Σε περνάει άβρεχο από το ποτάμι.
• Ξέρω το μάθημα νεράκι.
• Ο βρεγμένος δε φοβάται το νερό.
• Ας το πάρει το ποτάμι.
• Καπετάνιος του γλυκού νερού.

                                              Παροιμίες

• Διψάει η αυλή του για νερό κι αυτός αλλού ποτίζει.
• Ο πλάτανος θέλει νερό κι η λεύκα θέλει αέρα.
• Η αλήθεια πλέει σαν λάδι στο νερό.
• Πίνει η κότα νερό, μα κοιτάει τον Θεό.
• Ο Φλεβάρης με νερό, κουτσός μπαίνει στο χορό.
• Τα λόγια γυρίζουν, τα ποτάμια δε γυρίζουν.
• Δε δίνει τ'αγγέλου του νερό.
• Δε θέλει ρύζι με νερό, θέλει νερό με ρύζι.
• Όσα βρέχει ο Θεός, τόσα καταπίνει η γη.
• Αν βρέξει ο Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα

τότε τ' αμπελοχώραφα χαίρονται τα καημένα.

• Ο ξένος και ο ποταμός τον τόπο τους γυρεύουν.
• Άμα το πηγάδι ξεραθεί, όλοι θυμούνται το νερό του.
• Θεός να φυλάξει τα λιόδεντρα απ΄ το νερό του Αυγούστου.

(εργασία των: Γιάννη, Ζωής, Μαρίνου, Μαρίνας, Νικόλα, Ραφαήλ, Ραφαέλας, Χριστόφορου)

                                    Νερό και θρησκεία

Tο πιο γνωστό και συγχρόνως σπουδαία θρησκευτική γιορτή είναι τα Θεοφάνεια - ο αγιασμός των υδάτων. Ο ιερέας ρίχνει στο νερό τον Σταυρό και οι πιστοί βουτούν να τον πιάσουν , γιατί θεωρείται ευλογία.

Έτσι, αγιάζουν τα ύδατα, δηλαδή το νερό.

• Ένα ακόμη θρησκευτικό έθιμο είναι η βάπτιση.

Τα μωρά βαφτίζονται στην κολυμπήθρα με το νερό

για να αποκτήσουν όνομα και να γίνουν χριστιανοί. Όπως βαφτίστηκε ο Χριστός στα νερά του Ιορδάνη ποταμού, έτσι

και οι χριστιανοί βαφτίζονται στα νερά της κολυμπήθρας.

(εργασία Γιάννη Γκεμπέσακα)

Έθιμα και λαϊκές δοξασίες

Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας υπάρχουν έθιμα , που κάνουν τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι θα τους εξασφαλίσουν υγεία και ευτυχία.

Οι άνθρωποι από παλιά πίστευαν στις θεραπευτικές ιδιότητες του νερού. Πίστευαν ότι ραντίζοντας κάποιον με νερό, που είναι « ματιασμένος», θα του φύγει το « κακό μάτι».

• Το πρωϊ της Πρωτοχρονιάς οι άνθρωποι συνήθιζαν να πηγαίνουν στις δημόσιες βρύσες τους, για να γεμίσουν τις στάμνες τους με το καινούργιο αγιοβασιλιάτικο νερό. Για να καλοπιάσουν τη νεράιδα ή το ξωτικό που θεωρούσαν ότι κατοικούσε στις πηγές, τους προσέφεραν σπόρους και γλυκίσματα, για να γλυκάνουν τα νερά τους.    (Ραφαήλ)

• Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, η νοικοκυρά σηκωνόταν και πήγαινε στη βρύση, να πάρει το «αμίλητο νερό». Λέγεται έτσι, γιατί δε μιλούσε σε κανέναν ούτε όταν πήγαινε, ούτε ερχόταν. Στη βρύση έριχνε σιτάρι ή τυρί και έλεγε: « Όπως τρέχει το νερό, να τρέχει το μπερκέτι στο σπίτι σας». Μετά γύριζε στο σπίτι της με το νερό, χωρίς να βγάζει τσιμουδιά και μόλις έμπαινε στο σπίτι έλεγε: « Χρόνια Πολλά» στους δικούς της. Το αμίλητο νερό το έχυνε στις τέσσερεις γωνιές του σπιτιού, « για να τρέχουν όλη τη χρονιά τα καλούδια σαν το νερό».
• Οι Νύφες, σύμφωνα με άλλο έθιμο, την επόμενη μέρα του γάμου τους, πήγαιναν να φέρουν φρέσκο νερό για το νέο σπιτικό τους. Προτού φύγουν, έπρεπε να αφήσουν χρήματα ή ένα ψωμάκι και εύχονταν όπως τρέχει το νερό, να τρέχουν τα καλά μες στο σπιτικό τους.
• Σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, προτού φύγει κάποιος ταξιδιώτης, συνήθιζαν να χύνουν νερό μπροστά του, πριν φύγει, για να είναι ελεύθερος ο δρόμος του, όπως ελεύθερο τρέχει το νερό.
• Σύμφωνα με μια λαϊκή δοξασία, το νερό κοιμάται κάποιες ώρες. Όποιος βρεθεί μπροστά σε κοιμισμένο νερό, δεν μπορεί να μιλήσει, γιατί θα πάθει μεγάλο κακό. Αν θελήσει να πιεί πρέπει να το ταράξει με το χέρι του για να ξυπνήσει, διαφορετικά το νερό αγανακτεί και του παίρνει το μυαλό.

• 

• Τέλος, σε πολλά δημοτικά τραγούδια και παραμύθια συναντάμε το «αθάνατο νερό», όπου μπορεί να κάνει κάποιον αθάνατο ή να τον ξαναφέρει στη ζωή σε περίπτωση, που έχει αποβιώσει.